از استواری و زلال رحمت ایدلوژیکش تا ره و رسمش بر سر دفاع مقدس از آرمانش میتوانم بجرئت بگویم : بتول چشمه گوارای دیگری از آموزش و پرداخت بود. ازآن جنس مجاهدانی که شاید هر صد سال یکبار چهره نمای دنیایی که در آن همواره ریب و ریا و دروغ و حقه بازی حکمفرماست خواهند شد.
بتول و مجاهدین از این دست شاخصه ی کرامت انسانیند که تاریخ کمتر دیده است.
خواهر دلبندمان بتول را از سنین نوجوانی شان میشناسم. از همان روزان جای تردید نبود که بتول حدیث حاضرِ غایب در میان جمعیست که دلش جای دیگریست.
او بینه نوجوان عشق به میهن و هم میهن بود ، که همواره چنین ماند و چنین شد. حتی یکبار فقط یکبار از این قانون مستثنی نشد. این قاموس شرف در وجودش همیشگی ، مستمر ، ولو در نشست و برخاستش موج میزد. او از جمله زنانی بود که با کبر و خودخواهی و خودپرستی میانه ای نداشت. همه ی ارزش های استثماری با بتول نفی بود و وجود سراسر خیر و برکتش نیز مبین نفی پدیده ی شوم و مسموم استثمار، بار ها فریادش را شنیدم که می گفت : «کار و مسئولیت جای خود اما برای ادامه کار باید قبراق و سر حال هم بود....... »
تردی ندارم که بتول یاد گار فاطمه امینی ها و اشرف رجوی ها و یار و یاور مریم رهایی بود ...
و تردید ندارم که او هرگز نخواهد رفت. پرواز مستمرش برای ادامه ی ماموریتی بس خطیر و تاریخساز میرود تا با همان کسوت بنیاد رذالت ملایان را از بن زمین در آورد و پرچم صلح و آزادی را بر فراز البرز بر افرازد ، بتول بهمراه کهکشان اشرف و زهره و از طلوع تا طلوع با فاضله و فائزه و میهن رضایی و یاران مقدسش حی و حاضرند....
برای خواهر بتول که شیرآهن کوه زنی در عرصه ی پیکار هابود علو درجات به همراه رحمت واسعه ی پروردگار را مسئلت دارم که روح پر فتوحش شاد باد
