پيش بسوي ميعاد گاه، وحدت واتحاد ايرانيان غيور گر چه زخمها و هاشور تازيانه پليديان زمان بر اندام نحيفت اي ايران هويداست...
گرچه آخوندهاي شرزه و بي وجدان خواستند و مي خواهند ما را بي هويت كنند!
هويت به زبان دژخيم آغازش خميني دجال است...
بيا بين، اي وطن مغروز و سرفراز، گرچه در هر كوي و برزني، مجاهدي ، مبارزي بر چوبه دار رقص آزادي كرد، نه يك، دو، بلكه، هزاران، بيشماران.
اما، ايستادند و جاويدان كردند نام ايران و ايراني را.
گرچه خميني و آل پليدش، سوراندند، زندان كردند ، شكنجه و تجاور كردندو دغلكاري و وطنفروشي را پيشه خود كردند، اما وطن مجروحم فرياد ها شد.
فرياد حق طلبانه مردم ايران در حال حاضر از حنجره زرين ژندارك ايران، مريم رحوي رئيس جمهور محبوب ايران زمين در ويلپنت فرانسه به گوش مي رسد، پيام عشق و محبت، پيام همبستگي آحاد وطن، پيام سرنگوني و بشارت به پاياني بر رژيم ضد ايراني و ضد بشري ونويد ايراني آباد، آزاد، بدون بمب و شكنجه و اعدام و...
اما، در سايه انقلاب و تلاش، همه رخت بر مي بندد، همه لبخند زنان به پيشواز ويلپنت مي رويم تا صداي ممتد و حق طلبانه مردممان باشيم
محمود نيشابوري
