بدون سفر به گذشته و نگاهی به وحشتکده ای که محصول بیش از سه ده حاکمیت وحشت و ترور در ایران است، نمیتوان عظمت آنچه را در ۲۳خرداد ۱۳۹۴ در ویلپنت پاریس رخ خواهد داد، تصور کرد. باید برای لحظه ای به مسیری که فرزندان مجاهد ایران زمین درنوردیده اند اندیشید؛ باید روزها و شب ها و سحرگاهانی را به یاد آورد که جلاد جماران با هر ضربه ای که به مجاهدین وارد میکرد، عربده نابودی مجاهدین سر می کشید و"سور عزای ما را به سفره می نشست"؛ به شکنجه های جانکاه اسیران مقاومت و هزاران شهید سرفرازی که جان برسر عهد و پیمان خود گذاشتند؛ و لختی قامت استوار و در خون غلتیده سردار شهید خلق موسی خیابانی و اشرف شهیدان را از ذهن گذراند. باید به این سفر ادامه داد و به کوههای سر به فلک کشیده کردستان رفت و داستان دلاوری های رزمندگان مجاهد و دشت هایی که از خون آنان لاله گون گردیده را از نظر گذراند و سرانجام به رزمگاه اشرف رفت و به روزهایی اندیشید که چگونه این کانون طوفنده مقاومت آماج مهیب ترین بمبارانهای حامیان استعماری جلادان حاکم بر ایران قرار گرفت، به کودتای ننگین ۱۷ ژوئن که نماد و قلب تپنده مقاومت را نشانه گرفت. و تا امروزکه پرچم کاروان انقلاب و آزادی در دستان پیشتازان قهرمان خلق در لیبرتی در سقف و طراز جدیدی از مقاومت در اهتزاز است.
اما شگفتا که در نقطه مقابل، این رژیم فاسد و ضد تاریخی خمینی است که در چنبره تضادهای لاعلاج داخلی و بین المللی روند اضمحلال را با شتاب هر چه بیشتر طی میکند؛ و کیست که نداند که مجاهدین تاثیرگذارترین عامل در کشاندن رژیم به این نقطه میباشند. از این روست که دستگاههای امنیتی و سرکوبگر رژیم همچنان تمام توان خود را برای نابودی مجاهدین بکار می گیرند.
امروز دیگر بر کسی پوشیده نیست که رژیم حاکم بر ایران اصلی ترین کانون صدور بنیادگرایی و تروریزم در منطقه و جهان است. تحولات سوریه، عراق و یمن و نقش مخرب رژیم ایران در حمایت از رژیم جنایتکار اسد و گروههای وحشی بنیادگرا، انزجار و خشم خلق های آزادی خواه منطقه را به اوج رسانده و آنها را به متحدان استراتژیک مقاومت ایران که هماورد اصلی بنیادگرایی مذهبی است، تبدیل کرده است. از این جهت قدرت نمایی عظیم ویلپنت نه تنها ناقوس مرگ اندیشه عقب مانده و ارتجاعی خمینی است که چون ویروسی خطرناک سراسر منطقه را مورد تهدید قرار داده است، بلکه الهام بخش همه جریاتاب پیشرو و ترقی خواهی خواهد گردید که زخم فاشیزم مذهبی را بر تن دارند و برای ایجاد جامعه ای آزاد و دمکراتیک تلاش می کنند.
ویلپنت پاریس به حق به میعادگاهی برای نبرد مشترک خلق های منطقه علیه ظلم و بیدادگری به پرجمداری بزرگ بانوی شرق، مریم رجوی تبدیل گردیده است.
آری، اکنون سی و چهار سال از آغاز مقاومت سراسری در ٣٠ خرداد ١٣٦٠ میگذرد. طولانی شدن مبارزه اما کوچکترین خللی در اراده پولادین پیشتازان مجاهد در جهاد مقدسشان برای آزادی میهن و مردم نگذاشته است.
قلب های مجاهدین و یارانشان همچنان برای آزادی خلق و میهن می تپد؛
گام هایشان استوارتر از هر زمان؛
صفوف شان متشکل تر از گذشته؛
و عشقشان به رهبری مسعود و مریم آتشفشانیست گدازان؛
برای تجربه و باور این حقیقت و همسفر بودن با مجاهدین در نبرد سرنگونی خلیفه ارتجاع در تهران، خامنه ای جلاد؛ پیش به سوی ویلپنت پاریس در ۲۳خرداد ۱۳۹۴
ما به پيروزی اين مسير خونبار اما شكوهمند تا بن استخوان ايمان داريم. از آن ماست پيروزی، از آن ماست فردا
مرکز همگرایی پناهندگان ایرانی در اشتوتگارت – آلمان
