آهای هموطن درد مند! تو حنجره وگلوی فریاد ايرانيان باش! همه‌ی واژه‌هایی که ما تو خیابونای شهر ها و ديار ها فریادشون کردیم، همشون برای تو! بگیر و تو گوش دنیا، تو ژرفای کهکشون پرستاره فریادشون کن. نذار دیو سکوت قصه‌ی پلنگ و ماه خاموش کنه. ..
بيشماران ستاره سوختند و پر پر شدند، در نظام پليد يان زمان. اما، بهار از راه رسيده، جوهر بهار،
او كه آزادي و برابري و ايراني بردبار و دمكراتيك، با همه آزاديها ي قوميو مذهبي، پوشش، ايراني بدون اعدام ،... را به ارمغان مي آورد.
فرياد رساي خلق در ويلپنت باش
محمود نيشابوري
