۱۳۹۴ خرداد ۲۷, چهارشنبه

مريم رجوي به تغيير رژيم و دمكراسي و آزادي در ايران فراخواند



خانم رجوي تاكيد كرد كه ايران نياز به دمكراسي و آزادي و برابري دارد . رهبر مخالف ايراني همچنين داراي شهرتي براي دفاع سرسخت از برابري جنسيتي درخاورميانه دارد ، ومانند بسياري از سخنرانان ، خانم رجوي براي تغيير رژيم و دمكراسي درايران فراخوان داد.

اگزاماينر اينجا - ايرانيان مخالف پاريس را بوسيله طوفان مي گيرند 


تاريخ : 15 ژوئن 2015 
نويسنده : موسي محبي 

براي مدت زماني شنبه گذشته ويلپنت پاريس در خارج ا زشهر شايد تبديل به بزرگترين شهر پارسي كه در ايران واقع نشده است شد . درحالي كه 100 هزارمخالف ايراني و حاميانشان ، براساس گفته سازمان دهندگان اين تجمع عظيم در اين مركز تجمع بزرگ گرد آمدند و براي تغيير در ايران فراخوان دادند .
برآورد عدد واقعي شركت كنندگان سخت است ولي صدها اتوبوس از سراسر فرانسه به اين مراسم آمده بودند . سالن اين مركز تجمع پرازحضاري بود كه پرچمهاي ايران را تكان ميدادند و به فارسي شعار ميدادند كه ” ميتوان وبايد كه صداي آنها تمايلشان براي تغيير رژيم در ايران را فراخوان ميداد .
بسياري از ايرانيان درمنطقه سبز خارج از سالن اصلي تجمع كردند تا حمايت خود از تغيير رژيم در ايران را نشان بدهند واز هواي ملايم تابستاني پاريس برخوردارشوند .
اين تجمع عظيم 13 ژوئن توسط طيف وسيعي از سازمانها برپا شده بود و به وسيله بنياد فرانسوي مطالعات خاورميانه ، اتحاد براي آگاهي مردم و سازمان جوامع ايراني آمريكاييان حمايت شده بود .
با اين حال بزرگترين دست اندركار مجاهدين خلق بودند كه يك گروه تبعيدي مخالف ميباشد و شوراي ملي مقاومت ايران كه يك چترسياسي است كه مجاهدين خلق و ديگر سازمانهاي مخالف ايراني را نمايندگي ميكند .
سخنراناني از سراسر جهان در اين اجتماع حضور داشتند . سياستمداراني از آمريكا تا مقامات سابق ملل متحد وبسياري ازشخصيتهاي رهبري كننده كه از مجاهدين خلق و تلاشهاي آن براي تغيير رژيم درايران حمايت كردند .
شايد به طور غير شگفت آوري ، هيئت مقامات سابق آمريكايي صداي اصلي براي تغيير رژيم در ايران بود . كه فارغ از محدوديتهايي كه مقامات فعلي با آن مواجه هستند ، تعدادي از رهبران سابق با بيان قوي رژيم ايران را محكوم كردند و همزمان يك پيام قوي براي حمايت از مجاهدين خلق ابراز داشتند.
” ما براي ساليان اجازه داده ايم كه صدها هزار تن از ايرانيان كشتار شوند و امروز بيشتر از قبل كشتار ميشوند . سربازان آمريكايي بوسيله نيروي قدس كشته شدند . چقدر ديگر ما به اين وقايع اجازه ميدهيم ؟ چه اتفاقي خواهد افتاد براي آمريكا اگر كه از دمكراسي و آزدي دفاع كند؟ ”
فرماندار بيل ريچادسون سخناني مشابه را بيان داشت و گفت كه ” اين رژيم براي مدت طولاني مردمش را شكنجه وسركوب كرده است . رژيم بايد كمك كردن به حزب الله ، حماس و رژيم سوريه را متوقف كند .......... و زندانيان سياسي را آزاد كند و تفنگدار آمريكايي و خبرنگار آمريكايي و همه زندانيان سياسي را بايد آزاد كند .”
ريچاردسون با اشاره به مجاهدين خلق گفت ” آيا ميدانيد كه آلترناتيو دمكراتيك كجاست ؟ دقيقا دراين جاست ، شما هستيد . اين دمكرسي است ، اين مردم ايران هستند كه شما آنها را نمايندگي ميكنيد . من مفتخرهستم كه با شما در اين اجتماع عظيم هستم .”
ولي سخنراني كه با شنيدن نام او جمعيت روي پاي خودبند نميشدند واز شوق  حالت ديوانگي به آنها دست داد يك آمريكايي نبود بلكه مريم رجوي بود ، رئيس جمهورشوراي ملي مقاومت ايران وهمسر مسعود رجوي رهبر سازمان مجاهدين خلق كه در چند سال گذشته مخفي شده است .
خانم رجوي تاكيد كرد كه ايران نياز به دمكراسي و آزادي و برابري دارد . رهبر مخالف ايراني همچنين داراي شهرتي براي دفاع سرسخت از برابري جنسيتي درخاورميانه دارد ، ومانند بسياري از سخنرانان ، خانم رجوي براي تغيير رژيم و دمكراسي درايران فراخوان داد.
مجاهدين خلق كه محتملا بزرگترين نيروي شركت كننده در كنفرانس بود بدون منتقد نيست . از 1997 تا 2012 ، وزارت خارجه اين گروه را در ليست گروههاي تروريست خارجي قرار داد ، ولي درسال 2012 وزيرخارجه وقت هيلاري كلينتون مجبورشد كه اين گروه را به دليل فقدان مدارك فعاليتهاي تروريستي و همچنين افزايش حمايت از اين گروه در داخل آمريكا از ليست خارج كند .
سفير سابق لينكولن بلومفيلد گفت كه مجاهدين خلق به دلائل سياسي درليست قرار گرفت . آقاي بلومفيلد اشاره كرد كه مجاهدين خلق تا سال 1997 در ليست سازمانهاي تروريستي وزارت خارجه قرار نداشت كه سالها بعد از ادعاهايي درباره اين گروه  با تغيير رئيس جمهور ايران همزمان شد و بلومفيلد استدلال ميكند كه ليست گذاري اين گروه به دليل ايجاد رابطه با رئيس جمهور جديد ايران بود ، هرچند فايده اي نداشت . 
براي ديدن لينك اين گزارش اينجا را كليك كنيد.

Iranian dissidents take Paris by storm, demand regime change in Iran

June 15, 2015 7:25 AM MST 
 Moussa Mohebbi.
For a time this past Saturday, the Parc des expositions de Paris-Nord Villepinte convention centre just outside of Paris became perhaps the largest Persian city not located in Iran. As many as 100,000 Iranian dissidents, and their supporters, descended upon the convention center to advocate for regime change in Iran, according to organizers of the massive rally.
Getting a proper headcount proved difficult, but hundreds of buses brought in attendees from across France. The center's massive convention hall was filled to the brim with attendees waving Iranian flags and repeatedly chanting “we can and we must” in Farsi, voicing their desire for regime change.
Many more Iranians were gathered on the grassy areas outside of the convention hall, demonstrating their support for regime change, and enjoying Paris's mild summer weather.
The June 13th rally was attended by a wide range of organizations and was sponsored by the French-based Foundation for the Study of the Middle East, Alliance for Public Awareness and Organization of Iranian American Communities.
The biggest players, however, were arguably the Mojahedin-e-Khalq (MEK), an Iranian opposition group in exile, and the National Council of Resistance of Iran, an umbrella group representing the MEK and other Iranian dissident organizations.
Speakers from around the world addressed the gathered Iranian diaspora. From American politicians, to former UN officials, many leading public figures voiced their support of the MEK and its on-going efforts to seek regime change in Iran.
Perhaps unsurprisingly, the delegation of former American officials was arguably the most vocal in their calls for regime change. Freed from the restraint often required of public officials still in office, several former public leaders had strong words of condemnation for the current Iranian regime, and an equally strong message of support for the MEK.
Rudy Giuliani blasted the current U.S. policy towards Iran, stating:
“We have allowed this for years, hundreds of thousands of Iranians slaughtered, more being slaughtered today than before. American soldiers killed by the Quds Force. For how much longer are we going to allow this? What happened to the America that supports democracy and freedom?”
Governor Bill Richardson took a similar line of attack, arguing “this regime has tortured and repressed its people for too long a time. The regime should stop helping Hezbollah, Hamas, the regime in Syria … free political prisoners, free the American marine, the American journalist, and all political prisoners.”
Addressing the MEK, Richardson continued, “do you know where the democratic alternative is? It is right here, it is you. It is democracy, it is the people of Iran that you represent. I’m proud to be with you, this huge crowd.”
The speaker who got the crowd up and on its feet and whipped into a frenzy, however, was not an American but instead Maryam Rajavi, the president-election of the NCRI, and wife of Massoud Rajavi, the leader of the MEK, who himself has been in hiding for the last several years.
Mrs. Rajavi emphasized the need for "“freedom, democracy and equality” in Iran. The Iranian dissident leader has also built up a reputation for being among the most ardent supporters of gender equality in the Middle East. Like most of the speakers, Mrs. Rajavi called for a regime change and democracy.
The MEK, which was likely the biggest single force at the conference, is not without its critics. From 1997 to 2012 the U.S. State Department listed the group on its Foreign Terrorist Organization (FTO) list, but in 2012 Secretary Hillary Clinton was all but forced to delist the group due to a lack of evidence of terrorist activities on the MEK's part, and growing support for the group inside the beltway.

Former ambassador Lincoln Bloomfield argues that the MEK was placed on the terrorist list for political reasons. Mr. Bloomfield has noted that the MEK was not listed on the FTO until 1997, which coincides with a change of Presidents in Iran and years after many of the allegations directed at the group. Bloomfield argues that the FTO listing was made to build relations with the incoming Iranian President, to no avail.