مرغ آمين, دردآلوديست كه كآواره بمانده
رفته تا آنسوي اين بيدادخانه
بازگشته رغبتش ديگر ز رنجوري
نه سوي آب و دانه
نوبت روز گشايش را
در پي چاره بمانده
بسته در راه گلويش
او داستان مردمش را
او نشان از روز بيدار ظفرمنديست.
نيما يوشيج
چهاردهم اسفند ماه سال 1346 پيشواي كبير نهضت ضد استعماري مردم ايران دكتر محمد مصدق, در تبعيد و تنهايي در وطن خويش با آرزوي اينكه فرزندانش از مجاهدان الجزاير بياموزند و راه او را در فرازي بالاتر به سر منزل مقصود برسانند ديده از جهان فرو بست. همان آرزويي كه يار وفادارش شهيد قهرمان دكتر حسين فاطمي به دژخيمان شاه خائن و وطن فروش گوشزد كرد كه” يقين دارم سربازان نهضت اين راه را ادامه مي دهند.”و اينك راه در فرازي شكوهمند ادامه يافت و صبح پيروزي نزديك است.
با عزمي جزم و متحد و رزمي بي امان با فاشيزم مذهبي حاكم بر ميهنمان آرزوي ديرين خلق و طلايه داران راه رهايي و سرفرازيش را محقق كنيم
