معلمان آزاده میهنمان روز پنجشنبه ۱۶ مهر تجمعاتي اعتراضي در سراسر ايران برپا كردند و در پایان اعتراض سراسری خود قطعنامهیی صادر کردند و خواهان آزادی معلمان زندانی و پایان دادن به فضای امنیتی و اختناق در مدارس شدند.
معلمان آزاد
ه ضمن یادآوری بیش از سه دهه سرکوب معلمان آزاده و باز گو کردن همدستی و هماهنگی سه قوه قضاییه، مقننه و مجریه رژیم آخوندی در سرکوب معلمان، خواستار اعاده حقوق خود شدند.
در قطعنامه پایانی معلمان بهمناسبت تظاهرات سراسری در روز جهانی معلم، معلمان آزاده با محکوم کردن سیاستهای چپاولگرانه رژیم خواهان پایان دادن به تبعیضها و بیقانونیها و بلاتکلیفی در امر استخدام معلمان شدند.
بیانیه پایانی معلمان همچنین با یادآوری شرایط بد حاکم بر آموزش و پرورش خواستار آموزش رایگان تا مقطع دانشگاه برای همه شده است.
قطعنامه پایانی تجمع اعتراضی معلمان سراسر کشور در روز ۱۶ مهر
معلمان معترض در تجمع دیروز خود در شهرهای مختلف، قبل از پایان دادن به این تجمع اعتراضی با شرح توضیحی کوتاه از آنچه که در حال حاضر زیر سیطره رژیم آخوندی بر آنان می گذرد با قرائت قطعنامه ای به تجمع امروز خود پایان دادند. در قسمتی از این توضیحات آمده است :
امروز ، ما فرهنگیان استان …………………همراه و هماهنگ با معلمان سراسر کشور، گردهم آمده ایم تا به بی توجی های دولت و مجلس به خواسته های فرهنگیان کشور و برخورد قهری قوه قضائیه با فعالان صنفی، با سکوت خود اعتراض کنیم.
در میان مطالبات متعدد گروه ها، احزاب، جمعیت ها و اصناف، خواسته های عدالت خواهانه صنفی، مطالبه ای بدیهی است
که فلسفه حکومت ها براساس آن بنا می شود. بی توجهی به تنظیم، اجرا و نظارت بر قوانینی که نظامی عادلانه بر حقوق و مزایای عموم کارکنان دولت برقرار کند، توسط جامعه فرهنگیان کشور قابل اغماض و چشم پوشی نیست.
قوای سه گانه کشور هر کدام به شیوه ای به حاکمیت این روند تبعیض آلود و ناعادلانه کمک کرده اند، پر واضح است که این امر مسبوق به چندین دهه سابقه است و صرفا منحصر به این دولت نیست.
دولت فعلی که با شعارهایی نظیر تنش زدایی در روابط خارجی، مهار تورم، توجه به بخش آموزشی و بهداشت، میدان دادن به تشکلها ، حذف نگاه امنیتی به اعتراضات و انتقادات و… به روی کار آمد، در حوزه هایی که مربوط به جامعه فرهنگیان بود عملا تغییری را رقم نزد. افزایش ناچیز بودجه آموزش و پرورش، برقراری نگاه امنیتی به اعتراضات صنفی، ادامه روند محدود کردن فعالیت تشکل ها ی صنفی و فشار بر این فعلان، توسط نهادهای امنیتی وابسته به دولت و تعامل معامله گونه تیم مدیریتی وزارت متبوع با نمایندگان مجلس چهره ای مطلوب از دولت در بین فرهنگیان ترسیم نکرده است.
این دولت نقشه راه و برنامه مشخصی برای برقراری عدالت در حقوق و مزایا و رفع تنگناهای فرهنگیان کشور ندارد. اجرای نظام رتبه بندی که با تبلیغات گسترده دولت همراه بود، علاوه بر اینکه درصد مهمی از فرهنگیان کشور را شامل نمی شود قابلیت رفع تبعیض در حقوق و مزایا بین سایر کارکنان دولت با فرهنگیان را ندارد.
دولت یازدهم تا کنون دو لایحه بودجه به مجلس ارائه داده است که در هر دوی آنها، بر خلاف وعده های داده شده ، نشانه ای از توجه ویژه به بخش آموزش دیده نمی شود. دولت در سال ۹۴ با وجودی که در برخی وزارت خانه ها، بودجه افزایشی 70 درصدی را رقم زد در حوزه آموزش و پرورش سیاست دولت قبل را ادامه داد، به گونه ای که رشد بودجه ی آموزش و پرورش کمتر از نرخ رشد تورم شد.
اغلب نمایندگان مجلس در این دوره و دوره های قبل در برابر تبعیض های ناروا که امروز نایب رئیس مجلس آن را بی عدالتی شفاف در حقوق فرهنگیان میدانند، سکوت کرده اند.
آنها بارها ضرب وشتم معلمانی را دیدند که برای دادخواهی به مجلس روی آورده بودند، اما متاسفانه با سکوتشان، سیاست های تبعیض آمیز قوه مجریه و قوه قضائیه را تأیید کردند و به معلمان کشور پیام دادند که در این خانه جایی برای شما نیست.
تقریبا جایی در جهان نمی توان یافت که افرادی را که به مدنی ترین شیوه ممکن اعتراض صنفی خود را اعلام می کنند، با برچسب اتهامات امنیتی بازداشت کنند و زندان های طویل المدت برای آنها صادر نمایند.
ظاهراً در این آب و خاک، اعتراض و انتقاد به عملکردهای ناصواب، گناهی نابخشودنی است. گویا در قوه قضائیه صدای مظلومیت فرهنگیان شنیده نمی شود، هر معلمی که بنابر وظیفه ی ذاتی خود، از حقش دفاع کند،پاسخش را با آرای قضایی و زندان دریافت می کند.
بر همین اساس و در جهت بهبود و اصلاح سیستم آموزشی کشور، اهم خواسته های جامعه ی فر هنگیان به شرح ذیل اعلام می گردد :
۱_حق تحصیل رایگان طبق اصل سی قانون اساسی و توقف خصوصی سازی مدارس
2_رفع تبعیض های ناروا بین کارکنان آموزش و پرورش با سایر کارکنان
3_همترازی سطح حقوق باز نشستگان ( بخصوص بازنشستگان سنوات قبل ) با شاغلین
4_ارائه بیمه درمانی و تکمیلی در شأن جامعه فرهنگیان
5_رفع هرگونه تبعیض در اجرای دقیق و عملیاتی نظام هماهنگ پرداخت، ازجمله بند 5 ماده 68 قانون خدمات کشوری
6_اجرای قانون بازنشستگی پیش از موعد فرهنگیان و پرداخت سریع و کامل پاداش بازنشستگی
7_رفع کلیه قوانین تبعیض آمیز علیه همکاران فرهنگی زن مانند حق عائله مندی
8_حذف فضای امنیتی از آموزش و پرورش کشور
9_پایان اعمال فشار علیه کانون های صنفی فرهنگیان و رفع موانع موجود در مسیر فعالیت کانون های صنفی معلمان و همکاری در جهت برگزاری هرچه سریعتر مجامع عمومی این تشکل ها
10_آزادی هرچه سریعتر فعالان صنفی آقایان : بداقی،عبدی ، باغانی ، هاشمی و بهشتی و توقف اجرای احکام صادر شده علیه ایشان
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان
معلمان آزاد
ه ضمن یادآوری بیش از سه دهه سرکوب معلمان آزاده و باز گو کردن همدستی و هماهنگی سه قوه قضاییه، مقننه و مجریه رژیم آخوندی در سرکوب معلمان، خواستار اعاده حقوق خود شدند.
در قطعنامه پایانی معلمان بهمناسبت تظاهرات سراسری در روز جهانی معلم، معلمان آزاده با محکوم کردن سیاستهای چپاولگرانه رژیم خواهان پایان دادن به تبعیضها و بیقانونیها و بلاتکلیفی در امر استخدام معلمان شدند.
بیانیه پایانی معلمان همچنین با یادآوری شرایط بد حاکم بر آموزش و پرورش خواستار آموزش رایگان تا مقطع دانشگاه برای همه شده است.
قطعنامه پایانی تجمع اعتراضی معلمان سراسر کشور در روز ۱۶ مهر
معلمان معترض در تجمع دیروز خود در شهرهای مختلف، قبل از پایان دادن به این تجمع اعتراضی با شرح توضیحی کوتاه از آنچه که در حال حاضر زیر سیطره رژیم آخوندی بر آنان می گذرد با قرائت قطعنامه ای به تجمع امروز خود پایان دادند. در قسمتی از این توضیحات آمده است :
امروز ، ما فرهنگیان استان …………………همراه و هماهنگ با معلمان سراسر کشور، گردهم آمده ایم تا به بی توجی های دولت و مجلس به خواسته های فرهنگیان کشور و برخورد قهری قوه قضائیه با فعالان صنفی، با سکوت خود اعتراض کنیم.
در میان مطالبات متعدد گروه ها، احزاب، جمعیت ها و اصناف، خواسته های عدالت خواهانه صنفی، مطالبه ای بدیهی است
که فلسفه حکومت ها براساس آن بنا می شود. بی توجهی به تنظیم، اجرا و نظارت بر قوانینی که نظامی عادلانه بر حقوق و مزایای عموم کارکنان دولت برقرار کند، توسط جامعه فرهنگیان کشور قابل اغماض و چشم پوشی نیست.
قوای سه گانه کشور هر کدام به شیوه ای به حاکمیت این روند تبعیض آلود و ناعادلانه کمک کرده اند، پر واضح است که این امر مسبوق به چندین دهه سابقه است و صرفا منحصر به این دولت نیست.
دولت فعلی که با شعارهایی نظیر تنش زدایی در روابط خارجی، مهار تورم، توجه به بخش آموزشی و بهداشت، میدان دادن به تشکلها ، حذف نگاه امنیتی به اعتراضات و انتقادات و… به روی کار آمد، در حوزه هایی که مربوط به جامعه فرهنگیان بود عملا تغییری را رقم نزد. افزایش ناچیز بودجه آموزش و پرورش، برقراری نگاه امنیتی به اعتراضات صنفی، ادامه روند محدود کردن فعالیت تشکل ها ی صنفی و فشار بر این فعلان، توسط نهادهای امنیتی وابسته به دولت و تعامل معامله گونه تیم مدیریتی وزارت متبوع با نمایندگان مجلس چهره ای مطلوب از دولت در بین فرهنگیان ترسیم نکرده است.
این دولت نقشه راه و برنامه مشخصی برای برقراری عدالت در حقوق و مزایا و رفع تنگناهای فرهنگیان کشور ندارد. اجرای نظام رتبه بندی که با تبلیغات گسترده دولت همراه بود، علاوه بر اینکه درصد مهمی از فرهنگیان کشور را شامل نمی شود قابلیت رفع تبعیض در حقوق و مزایا بین سایر کارکنان دولت با فرهنگیان را ندارد.
دولت یازدهم تا کنون دو لایحه بودجه به مجلس ارائه داده است که در هر دوی آنها، بر خلاف وعده های داده شده ، نشانه ای از توجه ویژه به بخش آموزش دیده نمی شود. دولت در سال ۹۴ با وجودی که در برخی وزارت خانه ها، بودجه افزایشی 70 درصدی را رقم زد در حوزه آموزش و پرورش سیاست دولت قبل را ادامه داد، به گونه ای که رشد بودجه ی آموزش و پرورش کمتر از نرخ رشد تورم شد.
اغلب نمایندگان مجلس در این دوره و دوره های قبل در برابر تبعیض های ناروا که امروز نایب رئیس مجلس آن را بی عدالتی شفاف در حقوق فرهنگیان میدانند، سکوت کرده اند.
آنها بارها ضرب وشتم معلمانی را دیدند که برای دادخواهی به مجلس روی آورده بودند، اما متاسفانه با سکوتشان، سیاست های تبعیض آمیز قوه مجریه و قوه قضائیه را تأیید کردند و به معلمان کشور پیام دادند که در این خانه جایی برای شما نیست.
تقریبا جایی در جهان نمی توان یافت که افرادی را که به مدنی ترین شیوه ممکن اعتراض صنفی خود را اعلام می کنند، با برچسب اتهامات امنیتی بازداشت کنند و زندان های طویل المدت برای آنها صادر نمایند.
ظاهراً در این آب و خاک، اعتراض و انتقاد به عملکردهای ناصواب، گناهی نابخشودنی است. گویا در قوه قضائیه صدای مظلومیت فرهنگیان شنیده نمی شود، هر معلمی که بنابر وظیفه ی ذاتی خود، از حقش دفاع کند،پاسخش را با آرای قضایی و زندان دریافت می کند.
بر همین اساس و در جهت بهبود و اصلاح سیستم آموزشی کشور، اهم خواسته های جامعه ی فر هنگیان به شرح ذیل اعلام می گردد :
۱_حق تحصیل رایگان طبق اصل سی قانون اساسی و توقف خصوصی سازی مدارس
2_رفع تبعیض های ناروا بین کارکنان آموزش و پرورش با سایر کارکنان
3_همترازی سطح حقوق باز نشستگان ( بخصوص بازنشستگان سنوات قبل ) با شاغلین
4_ارائه بیمه درمانی و تکمیلی در شأن جامعه فرهنگیان
5_رفع هرگونه تبعیض در اجرای دقیق و عملیاتی نظام هماهنگ پرداخت، ازجمله بند 5 ماده 68 قانون خدمات کشوری
6_اجرای قانون بازنشستگی پیش از موعد فرهنگیان و پرداخت سریع و کامل پاداش بازنشستگی
7_رفع کلیه قوانین تبعیض آمیز علیه همکاران فرهنگی زن مانند حق عائله مندی
8_حذف فضای امنیتی از آموزش و پرورش کشور
9_پایان اعمال فشار علیه کانون های صنفی فرهنگیان و رفع موانع موجود در مسیر فعالیت کانون های صنفی معلمان و همکاری در جهت برگزاری هرچه سریعتر مجامع عمومی این تشکل ها
10_آزادی هرچه سریعتر فعالان صنفی آقایان : بداقی،عبدی ، باغانی ، هاشمی و بهشتی و توقف اجرای احکام صادر شده علیه ایشان
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان