ضرب المثل معروف «لنگه کفش در بیابان غنیمت است!» به راستی و به درستی وصف حال نظام زهر خورده وفلک زده ولایت فقیه و بوگندوهای بْنجْل و بْنجْل پسندی است که با سوءتعبیر و نتیجه گیری نادرست از سخنان ترکی الفیصل در گردهمایی با شکوه سالانه مقاوت ایران به جشن و هورا کشیدن مشغول شده اند!
سخنرانی که که نفس حضورش در این گردهمایی که «کهکشان» کهکشانهای این مقاومت بود؛ نشانه چرخش یک تعادل قوای منطقه ای به سوی سیاست تغییر در ایران با آلترناتیو شورای ملی مقاومت ایران است.
اما فلاکت رژیم را ببینید که به دلیل ضربه بسیار جدی که از برگزاری این گرهمایی و عدم موفقیت در ضربه زدن به مجاهدین لیبرتی در موشک باران اخیرخورده است و برای کم رنگ کردن این پیروزی دست به سیاه کاری و دروغ زده و بو گندوهای بْنجْل و بْنجْل پسندی که درون هر سطل زباله ای برای یافتن خوراک رسانه ای می گردند ولی حاضر نیستند قدم رنجه نموده و گزارشی ژورنالیستی از کم و کیف اْلمپیک سیاسی فرهنگی جنبش مقاومت آزادیخواهانه ملت ایران تهیه نمایند؛ اما لنگه کفشی در بیابان برهوتی که نظام ولایت فقیه و تاجران خون در آن ویلان و سرگردان مانده اند؛ با یافتم یافتم یک مزدور اجاره ای در بوق می کنند و با این غنیمت برای خْنک کردن دل ریش و حال پریش خود به جشن و شادی می پردازند!
زهی وقاحت و بی شرمی! این لنگه کفشی که شما بوگندوهای بْنجْل به عنوان غنیمت رژیم آخوندها در رادیو فردا و صدای آمریکا و رادیو فرانسه و یورو نیوز و ... به نمایش گذاشته اید و سوءتعبیر و نتیجه گیری نادرست از سخنان آقای ترکی الفیصل از چهره های سیاسی عربستان سعودی در ابتدای سخنرانی اش در گردهمایی بزرگ مقاومت در روز شنبه ۹ جولای ۲۰۱۶ می باشد که در پاسخ جمعیت شرکت کننده که شعار سرنگونی نظام ولایت فقیه می دادند؛ گفت:
«منهم مثل شما خواهان سرنگونی نظام هستم. وی افزود انقلاب در ایران شروع شده است و ما در دنیای اسلام از صمیم قلب و ضمیرمان با شما هستیم و از شما حمایت می‌کنیم. ما در دنیای اسلام در کنار شما هستیم و از شما حمایت می‌کنیم و برای پیروزی شما دعا می‌کنیم.
امیرترکی فیصل در پایان سخنانش خطاب به رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت گفت: و شما خانم مریم رجوی، شما و مسعود رجوی، نبرد و مبارزه‌تان با سرطان خمینی در تاریخ ایران برای نسلهای بعد هم‌چون حماسه‌های شاهنامه، اسطوره خواهد شد.»
اعتصاب غذای کارگر زندانی جعفر عظیم زاده که با اوج گیری اعتراضات اجتماعی و اعلام اعتصاب غذای زندانیان در حمایت و همبستگی با وی همراه بود و فعالیت های گسترده ایرانیان خارج کشور حمایت های بین المللی از این کارگر زندانی را در پی داشت؛ پیامی دارد که توجه به آن ما را با یک حقیقت ناب آشنا می سازد که همواره سازشکاران؛ تسلیم طلبان و وادادگان دنیای سیاسی به پیرویی از خط سرکوب مطلقی که رژيم فاشیستی حاکم بر ایران برای ایجاد ترس و ارعاب همواره استفاده می کرد؛ منکر آن بودند.
رژيم با هر مخالفتی با شدت تمام برخورد می کرد و ورود هر کسی به وادی مبارزه و مقاومت را عبور ازمرز سرخی میدانست که جزایش زندان و شکنجه و اعدام و نابودی بود. شکنجه و کشتار بی رحمانه مبارزین انقلابی مجاهد و غیر مجاهد برای جلوگیری از اجتماعی شدن مبارزه و بستن راه و مسیر براندازی نظام بود. نق زدن و بازی بی هزینه در دایره جناحهای نظام با عنوان تبدیل مخالف به معاند و تسلیم طلبی و وادادگی خطی بود که رژيم و پاسداران سیاسی اش در بوق و کرنا می کردند و چنین تبلیغ می نمودند که دوران چگوارا بازی گذشته است! و آسته برو و آسته بیا تا گربه وحشی ولایت فقیه شاخت نزند!
اما امروز چه چیزی در جامعه ما چرخیده است که یک کارگر زحمتکش با یک زندگی پر رنج از این کارخانه به آن یکی؛ این چنین با قامتی افراشته و موجی از حمایت داخلی و بین المللی تمامیت این نظام سرکوبگر را به چالش می کشد و تا به آخر ایستادن را سرلوحه جنگ خود برای دفاع از حقوق پایمال شده خود و هم دردانش می کند؟
در بامداد سرخ ۱۹ بهمن سال ۱۳۶۰ سرداران و طلایه دارانی جنگاور و مغرور خلق را بر شانه های بلند خود نشاندند تا زخم عمیق خنجر خیانت به اعتمادشان را التیام بخشند.
انقلابیون بزرگ و سمبلها و سرداران اصیل تاریخی، از آن‌رو جاودانه و فراموشی‌ناپذیرند که از یک طرف ریشه در واقعیترین و ضروریترین الزامهای تاریخی و انقلابی دوران خود دارند و در مسیر تکامل اجتماعی، مبرمترین خواستهای توده های زحمتکش و طبقات بالنده جامعه را نمایندگی می‌کنند، و از طرف دیگر، بن‌بستها را درهم می‌شکنند و با زندگی و شهادت خود رمز رهایی و راه پیروزی بر مرتجعین و دشمنان خلق را به توده‌های مردم و نسل معاصر خود عرضه می‌کنند. چنین است که هرچه زمان می‌گذرد قدر و شأن سمبلها و پیشتازان صدیق خلق، بیشتر بارز و آشکار می‌شود و آگاهترین و فداکارترین فرزندان خلق با شور و اشتیاق بیشتر در راه سمبلها و پیشتازان راستین خود قدم می‌گذارند و در بزرگداشت آنان سر از پا نمی‌شناسند.
در این مسیر که همانا مسیر تعمیق انقلاب و درخشش روزافزون والاترین ارزشهای عقیدتی و فرهنگی آن است، هر کس که حق سمبلها و سرداران انقلاب را به‌جا آورد البته سرفراز و رستگار می‌شود و هر آن کس که با مرجح شمردن منافع پست و حقیر فردی و یا گروهی بر این حق بزرگ پای گذارد، به حکم قانونمندیهای خدشه ناپذیر تکامل، جز سقوط و انحطاط، فرجامی نمی‌یابد. چرا که پیشتازان بزرگ انقلابی، نه افرادی تنها، بلکه تجسم اهداف و ارزشهای خلق و انقلاب، و سمبل رنج و خون همه زنان و مردان قهرمانی هستند که در راه آن با تمام هستی و نیروی خلاق انسانی خود جنگیده‌اند و جان باخته‌اند… سمبل شرف و افتخار زن انقلابی مجاهد خلق، اشرف رجوی و سردار شهید آزادی، موسی خیابانی که با شهادت خود در میدان بزرگترین مقاومت انقلابی سازمان‌یافته در تاریخ ایران، رنج و خون دههاهزار شهید سرفراز را در بالاترین سطوح عقیدتی و تشکیلاتی مجاهدین گره زدند؛ از والاترین و برجسته‌ترین سمبلهای مبارزات تاریخی مردم و میهن ما به شمار می‌روند.
زهی وقاحت و بی شرمی! این لنگه کفشی که شما بوگندوهای بْنجْل به عنوان غنیمت رژیم آخوندها در رادیو فردا و صدای آمریکا و رادیو فرانسه و یورو نیوز و ... به نمایش گذاشته اید و سوءتعبیر و نتیجه گیری نادرست از سخنان آقای ترکی الفیصل از چهره های سیاسی عربستان سعودی در ابتدای سخنرانی اش در گردهمایی بزرگ مقاومت در روز شنبه ۹ جولای ۲۰۱۶ می باشد که در پاسخ جمعیت شرکت کننده که شعار سرنگونی نظام ولایت فقیه می دادند؛ گفت: 
«منهم مثل شما خواهان سرنگونی نظام هستم. وی افزود انقلاب در ایران شروع شده است و ما در دنیای اسلام از صمیم قلب و ضمیرمان با شما هستیم و از شما حمایت می‌کنیم. ما در دنیای اسلام در کنار شما هستیم و از شما حمایت می‌کنیم و برای پیروزی شما دعا می‌کنیم.
