۱۳۸۸ آبان ۱۹, سه‌شنبه

پاسخي كوتاه به سوالي در باره همبستگي ملي ايرانيان

من با طرح اين سوال به اين صورت -« كه چرا ايراني ها از هم گريزانند؟! »-موافق نيستم, ايراني ها اتفاقا در ميدان عمل و در كوچه ها و خيابانهاي ميهن خيلي خوب با هم متحد و در يك همبستگي ملي و مبارزاتي عمل مي كنند.
اگر منظور شما اتحاد و ائتلاف سازمانهاي سياسي است در عمل زمينه آن هست و براي همبستگي و اتحاد سياسي يك شرايطي لازم است كه..مثالي مي زنم.

مثلا چند نفر با هم مي خواهند بروند قله توچال , لازم است همه اينها با هم از ابتداي حركت اين توافق را بپذيرند كه هدف رفتن به قله توچال است بعد حركت كنند , نه اينكه حرفش را بزنند ولي كوهنوردي و رفتن به قله توچال بر عهده ديگران باشد, يا اينكه اصلا اهل كوهنوردي نباشند و فقط حرفش را بزنند و باصطلاح پزش رابدهند!

اينجا به قول شما هدف سرنگوني است و به نظر من اين مبناي اصلي اتحاد بايد باشد و كساني كه به سرنگوني, جمهوريخواهي و جدايي دين از دولت باور دارند و متعهد هستند حول يك نيروي محوري كه توان , امكان و ظرفيت بيشتري دارد متحد شوند تا به اين هدف سرنگوني رژيم و فراهم كردن زمينه يك انتخابات آزاد براي ايران آينده بتوان رسيد.

من فكر مي كنم اكنون شرايط براي اتحاد و همبستگي ملي بيش از پيش فراهم است و هر نيروي كه اقدام نكند و به تفرقه و اختلاف دامن بزند, نخست خودش تاوانش را خواهد پرداخت, بعد اين مردم ايران و ساير نيروهاي جدي هستند كه قيمت بي عملي وندانم كاري و يا خرابكاري ديگران را خواهند پرداخت. اميدوارم ديگر چنين نشود.

شما در هيچ كجا سراغ نداريد رودي يا جويباري به چشمه اي بريزد. بلكه بالعكس اين چشمه ها و جويبارها هستند كه به رود و در نهايت به دريا مي پيوندند. اينجا نيروي اصلي و محوري نقش همان رود را دارد و خلق درياست.

براي همبستگي لازم است به آرايش نيروهاي سياسي, مواضع آنها نسبت به قيام و تحليلي كه از شرايط دارند توجه كرد , كي و كدام نيرو تا كجا مي خواهد بيايد و با كي مي خواهد برود؟

با جناح مغلوب رژيم ؟

كه صرف نظر از سوابق و كارنامه سي ساله شان در سركوب و پايمال كردن حق حاكميت مردم ايران و با اصل گرفتن تضاد اصلي وهمان عمود خيمه نظام و.., حرفشان سرنگوني نبوده و نيست و به اعتراف و اذعان خبر گزاريها و ناظران بين المللي كه پشت سر مردم حركت مي كنند و هدفشان كاملا متفاوت از خواست و هدف مردم است. همچنين اينها كه پاي نفي ولايت فقيه و نفي اين رژيم كه نيامده و نمي آيند. پس حساب اينها روشن است و روي سخن با نيروهاي سياسي سرنگوني طلب است و بايستي ديد كدام نيرو نقش محور و لنگر مقاومت و اتحاد را مي تواند داشته باشد يعني همان رود باشد تا به دريا پيوست .

به نظر من بايد نخست به اين واقعيت اذعان كرد و بعد بر اساس سه اصل-سرنگوني- جمهوريخواهي و جدايي دين از دولت در يك اتحاد و همبستگي ملي و مبارزاتي براي احقاق حق حاكميت مردم ايران تلاش كرد نه چيز ديگر

فرياد- 19 آبان 1388
توضيح- اين پرسش در باره همبستگي ملي ايرانيان در فيس بوك و برخي سايت ها مطرح شده بود و اين پاسخي كوتاه به اين پرسش است .